De tijd dat taboes moesten worden doorbroken is voorbij. Alles kan en alles mag. drugsgebruikers zijn geen outcasts meer. bnn toont in spuiten en slikken alle soorten drugs en sekshulpmiddelen alsof het een wasmiddelentest van de consumentenbond betreft. Tijdens de laatste aflevering van het vorige seizoen werd er gesekst met een meloen en presentatoren sophie hilbrand en filemon wesselink waren zo stoned als een garnaal. Niemand keek ervan op.
Volgens het onderzoek antenne 2005 zijn drugsgebruikers en niet-gebruikers geen afzonderlijke groepen meer. Ze zitten gewoon gezellig bij elkaar en drugsgebruik is een even individuele keuze als de kleur van je T-shirt. Onderzoeker ton nabben: er wordt weinig aanstoot meer genomen aan het verantwoord slikken van een pil, het roken van een joint of het snuiven van coke. Groepsdruk komt bijna alleen voor bij de echte junkies. Bijna elke cafébezoeker zegt gemakkelijk aan wiet of hasj te kunnen komen, meer dan de heft van de 25-jarigen slikt xtc of rookt wel eens een joint. De drugsgebruiker als outcast heeft plaatsgemaakt voor de alom geaccepteerde gecontroleerde hedonist.
Ook op seksueel gebied zijn de grenzen zo ver opgerekt, dat ze uit het zicht zijn verdwenen. Sinds katherine keyl in de jaren negentig seksueel actieve suburbianen in zelfgeknutselde sm-zolders met een kunstlederen slings en al in beeld bracht, is kinky seks eigenlijk een beetje burgerlijk geworden. Het programma sex voor de buch deed nog wel wat stof opwaaien, maar dat was toch vooral wegens de verregaande zieligheid van de onderwerpen. De deerniswekkende man die droomde van een vrijpartij verkleed als indiaan, maakte meer indruk dan de verlopen aerobicslerares die een hele buslading rednecks achter elkaar afwerkte.
Van een vrijgevochten jeugdcultuur is geen sprake meer. Waar jongeren vroeger popelden om het ouderlijk huis te ontvluchten op hun zeventiende, blijven de meesten nu lekker thuis wonen omdat dat zo goedkoop is en zo gezellig. De generatiekloof is gedicht. Je ouders zijn je beste vrienden geworden. Waar blijf je met je vrijheidsdrang, als je vader gezellig een jointje meerookt en je moeder net zo'n leuke tattoo om haar navel laat zetten als jij?
Ook de muziek is gedomesticeerd. Natuurlijk, muziek wordt nog wel gebruikt om een boodschap over te brengen, alleen is de boodschap nu meestal een reclameboodschap. Muziek dient als sfeerbeeld om je tot aankoop van een auto aan te zetten, of een bepaald biertje, of zelfs varkensvlees. De productie van oorspronkelijke muziek is verpletterd onder het gewicht van internet en geldbeluste fabrikanten. De consumenten en fabrikanten winnen, de echte, doorleefde muziek is dood. De jeugdcultuur van weleer is ten gronde gegaan aan een midlifecrisis.
Is de rock 'n' rollgeest echt net zo dood als herman brood, of is de nostalgie naar het rock 'n' rolltijdperk slechts een romantisering achteraf, een klaagzang van verouderde babyboomers?
Journalist leon verdonschot vindt dat rockliefhebbers moeten ophouden met verzuchten dat vroeger alles beter was. Natuurlijk zetten frans bauer en geer en goor nu de commerciële toon, maar vroeger had je net zo goed commerciële muziek. The sex pistols waren net zo'n voorgekookt concept als de gemiddelde boyband en elvis presley net zo'n goed geoliede machine als robbie williams.
Veertigers hebben zichzelf aan gepraat dat ze zo waanzinnig revolutionair waren in hun jeugd, maar toen was hun muziek ook gewoon hedonisme met een ideologisch sausje eroverheen. Bij rock 'n' roll mag je tegenwoordig nuchter en kuis blijven en seks en drugs kun je gewoon op internet bestellen. Hedonisme is er in alle soorten en maten,al dan niet gecontroleerd. Alles kan, alles mag. Toen de wereld nog tam was, moest de uziek wild zijn. Nu is de wereld een warboel van keuzes, consumpties en genotsmiddelen geworden. Daardoor is er meer behoefte aan houvast.
De braafheid is in opkomst.
tekst: Sabine Gieben
